«در مورد آتش سوزی های اخیر وحمایت از فعالیت های انجمن سبزچیا مریوان »
در حالی که حدود 60 سال از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر می گذرد همچنان قواعد حقوق بشر بدون ضمانت اجرایی موثر هرروزه مورد تضییع و انکار قرار می گیرد هرزمانی که از نقض حقوق بشر بحث به میان می آید بیشترین تاکید و توجه به حقوق سیاسی و مدنی و امثالهم می باشد که شاید به خاطر نقض مکرر این حقوق از سوی مراجع مختلف باشد این در حالی است که امروزه نسل سومی از حقوق بشر مطرح است که پیامد روند در حال تکامل بودن نظام حقوق بشر است بخشی از مباحث این نسل مربوط است به محیط زیست ، یعنی محیطی که انسان در آن زندگی می کند وبا از مین رفتن آن حیات انسان نیز از بین خواهد رفت . ترس از چنین امری سالهاست که نظام بین الملل را واداشته است که در راستای حفاظت از محیط زیست اقدام به انعقاد معاهدات – اجلاسیه ها- پیمانها و صدور اعلامیه های مختلف بنماید از پیمان کیوتو 1998 مواد 174 تا 176 معاهده تاسیس جامعه اروپا 1986 ماده 37 منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپا 2000 تا کنفرانس بالی اندونزی همگی حکایت از تلاش کشورها در جهت حفظ محیط زیست دارد البته نباید چندان به این امر خوشبین بود زیرا اجرای قواعد حقوق بشر از سوی دولت ها همیشه تحت تاثیر منافع سیاسی اقتصادی و بسیار مسایل دیگر قرار داشته است لذا می طلبد که انسان ها خود فارغ از دولت ها باید برای حفظ محیط زیست شان دست به اقدامات مدنی و اجرایی بزنند. اما فاجعه زیست محیطی نوظهوری که چند سالی است گریبانگیر طبیعت کوردستان شده است .
آتش سوزی جنگل ها و مراتع مناطق مختلف کوردستان چون ایلام- کرمانشاه – پاوه اورامان،کامیاران – کوهستانهای شاهو و کوسالان – بانه – سردشت – پیرانشهر و شدید تراز همه بیش از 780 مورد آتش سوزی در شهرستان های مریوان و سروآباد بوده است که هنوز بزای این آتش سوزی ها عوامل ودلایل مشخص وروشنی یافت نشده است . از یک سوبحث از طبیعی بودن این آتش سوزی ها از سوی مقامات اداری و از سوی دیگر بحث عمدی بودن این آتش سوزی در میان افکار عمومی...
فارغ از این مسایل در جریان این آتش سوزی ها صدها هکتار مرتع وهزاران اصله درخت و صدها راس حیوان وحشی قربانی آتش برافروخته دستهای جنایتکاری شد که حتی زیبایی و غنای طبیعی طبیعت این دیار آزارشان می دهد.
آنچه در این میان مرهمی برزخم لاعلاج روان مردم کورد وبه ویژه دوستداران محیط زیست کوردستان بود تلاشها و فعالیت هایی است که از سوی جوانان دلسوز مریوان و سروآباد در انجمن سبزچیامریوان و کمیته های متعدداطفا حریقی که در مناطق و روستاهای مختلف مریوان و سروآباد تشکیل وسازماندهی شده است صورت می گیرد که با روحی بس بزرگ و ایمانی راسخ به حقانیت فعالیت هایشان با ابتدایی ترین وسایل و امکانات به مصاف شعله های آتش می روند و با اطلاع رسانی به موقع همگان را از ابعاد این فاجعه آگاه می کنند.
ما انجمن ها و موسسات فرهنگی اجتماعی وزیست محیطی شهر سنندج ضمن ابراز همدردی و تاسفات شدید خود از وقوع این فجایع دردناک و محکوم نمودن عاملان این آتش سوزی ها مراتب قدردانی و سپاسگذاری خود را از فعالیت های دوستانمان در انجمن سبز چیا مریوان اعلام کرده و آرزومندیم که باردیگر کوردستان شاهد فجایعی از این قبیل نباشد و هزینه های مادی و معنوی که دوستانمان صرف اطفا حریق و کنترل آتش سوزی ها کرده اند از این پس در پیگیری دیگر برنامه هایشان و فعالیت های فرهنگی واجتماعی در راستای حفاظت وصیانت از کهن درخت همیشه سبزهواداران ساله هویتمان صرف شود. 13/8/89
-انجمن فرهنگی اجتماعی ژیانه وه
-موسسه فرهنگی اجتماعی هه وراز
- جمعیت کردستان سبز
- انجمن تقدیر از خلاقیت وه ژین
- موسسه پیشگامان ماف
-موسسه فرهنگی اجتماعی شاهو
-موسسه رسانه ای ولات
در حالی که حدود 60 سال از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر می گذرد همچنان قواعد حقوق بشر بدون ضمانت اجرایی موثر هرروزه مورد تضییع و انکار قرار می گیرد هرزمانی که از نقض حقوق بشر بحث به میان می آید بیشترین تاکید و توجه به حقوق سیاسی و مدنی و امثالهم می باشد که شاید به خاطر نقض مکرر این حقوق از سوی مراجع مختلف باشد این در حالی است که امروزه نسل سومی از حقوق بشر مطرح است که پیامد روند در حال تکامل بودن نظام حقوق بشر است بخشی از مباحث این نسل مربوط است به محیط زیست ، یعنی محیطی که انسان در آن زندگی می کند وبا از مین رفتن آن حیات انسان نیز از بین خواهد رفت . ترس از چنین امری سالهاست که نظام بین الملل را واداشته است که در راستای حفاظت از محیط زیست اقدام به انعقاد معاهدات – اجلاسیه ها- پیمانها و صدور اعلامیه های مختلف بنماید از پیمان کیوتو 1998 مواد 174 تا 176 معاهده تاسیس جامعه اروپا 1986 ماده 37 منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپا 2000 تا کنفرانس بالی اندونزی همگی حکایت از تلاش کشورها در جهت حفظ محیط زیست دارد البته نباید چندان به این امر خوشبین بود زیرا اجرای قواعد حقوق بشر از سوی دولت ها همیشه تحت تاثیر منافع سیاسی اقتصادی و بسیار مسایل دیگر قرار داشته است لذا می طلبد که انسان ها خود فارغ از دولت ها باید برای حفظ محیط زیست شان دست به اقدامات مدنی و اجرایی بزنند. اما فاجعه زیست محیطی نوظهوری که چند سالی است گریبانگیر طبیعت کوردستان شده است .
آتش سوزی جنگل ها و مراتع مناطق مختلف کوردستان چون ایلام- کرمانشاه – پاوه اورامان،کامیاران – کوهستانهای شاهو و کوسالان – بانه – سردشت – پیرانشهر و شدید تراز همه بیش از 780 مورد آتش سوزی در شهرستان های مریوان و سروآباد بوده است که هنوز بزای این آتش سوزی ها عوامل ودلایل مشخص وروشنی یافت نشده است . از یک سوبحث از طبیعی بودن این آتش سوزی ها از سوی مقامات اداری و از سوی دیگر بحث عمدی بودن این آتش سوزی در میان افکار عمومی...
فارغ از این مسایل در جریان این آتش سوزی ها صدها هکتار مرتع وهزاران اصله درخت و صدها راس حیوان وحشی قربانی آتش برافروخته دستهای جنایتکاری شد که حتی زیبایی و غنای طبیعی طبیعت این دیار آزارشان می دهد.
آنچه در این میان مرهمی برزخم لاعلاج روان مردم کورد وبه ویژه دوستداران محیط زیست کوردستان بود تلاشها و فعالیت هایی است که از سوی جوانان دلسوز مریوان و سروآباد در انجمن سبزچیامریوان و کمیته های متعدداطفا حریقی که در مناطق و روستاهای مختلف مریوان و سروآباد تشکیل وسازماندهی شده است صورت می گیرد که با روحی بس بزرگ و ایمانی راسخ به حقانیت فعالیت هایشان با ابتدایی ترین وسایل و امکانات به مصاف شعله های آتش می روند و با اطلاع رسانی به موقع همگان را از ابعاد این فاجعه آگاه می کنند.
ما انجمن ها و موسسات فرهنگی اجتماعی وزیست محیطی شهر سنندج ضمن ابراز همدردی و تاسفات شدید خود از وقوع این فجایع دردناک و محکوم نمودن عاملان این آتش سوزی ها مراتب قدردانی و سپاسگذاری خود را از فعالیت های دوستانمان در انجمن سبز چیا مریوان اعلام کرده و آرزومندیم که باردیگر کوردستان شاهد فجایعی از این قبیل نباشد و هزینه های مادی و معنوی که دوستانمان صرف اطفا حریق و کنترل آتش سوزی ها کرده اند از این پس در پیگیری دیگر برنامه هایشان و فعالیت های فرهنگی واجتماعی در راستای حفاظت وصیانت از کهن درخت همیشه سبزهواداران ساله هویتمان صرف شود. 13/8/89
-انجمن فرهنگی اجتماعی ژیانه وه
-موسسه فرهنگی اجتماعی هه وراز
- جمعیت کردستان سبز
- انجمن تقدیر از خلاقیت وه ژین
- موسسه پیشگامان ماف
-موسسه فرهنگی اجتماعی شاهو
-موسسه رسانه ای ولات
No comments:
Post a Comment