سرما حريف آتش جنگل‌هاي غرب نشد

جام جم آنلاين: آمار آتش سوزي جنگل هاي مريوان در غرب کشور با گذشت 2.5 ماه از پاييز در حالي به 834 مورد رسيده که سرماي هوا هم نتوانسته آتش جنگل هاي مريوان را خاموش کند..........

بی تفاوتی روشنفکران و زجه‌های جانسوز جنگل‌های بلوط

کورش امینی ‌نودشه

آی آدمها که بر ساحل نشسته

شاد و خندانید
یک نفر در آب می سپارد جان

خارج از چهارچوبهای نظری و تئوری صرف و استنادهای روشنفکری محبوس در اتاقهای دنج و تاریک و درگیر چند من کاغذ و کتاب و نشخوار پند و امثال نویسندگان ایرانی و خارجی؛ از نگاهی نو، روشنفکر کسی است که در تمامی زمینه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سایر حوزه های مربوط به حیات پیرامون و حتی دنیای خارج از محدوده جغرافیایی خویش، احساس تعهد کرده و نسبت به تمامی کنش های پیرامون؛ واکنشی در خور داشته و در کل موضع خویش را با کمال صراحت و شجاعت بیان می کند.
با این تعریف و از این دیدگاه؛ خیلی از عامه مردم هم در برخی موارد به نوعی قبای روشنفکری بر تن کرده و چنین نقشی را بر عهده دارند. با توجه به اینکه مفهوم روشنفکر نیز بسان خیلی دیگر از مفاهیم مربوط به حوزه علوم اجتماعی ، مفهومی نو بوده و از غرب وارد شده است تاکنون تعریف دقیق و جامعی از آن ارائه نشده است که مورد توافق جمعی قرار گرفته باشد، اما با این وصف این مفهوم بصورت فراوان و با فرکانس زیاد توسط اشخاص گوناگون و قشرهای زیادی از مردم بکار رفته و حتی کاربرد آن در گفتگوهای روزانه وسیله پرستیژ و تشخص بخشی به کلام توسط عده زیادی از اطرافیانمان شده است. اما بدتر از همه اینکه عده‌ای از همین افراد دارا بودن مدرک دانشگاهی را معادل روشنفکری قلمداد می کنند، که در این صورت؛ بدا به حال چنین جامعه ایی که چنین نخبگانی را در دامن خویش پرورانده است. در هر صورت به مفهوم عام کلمه که شاید تا حدودی توافقی جمعی روی آن باشد، روشنفکر اهل قضاوت علمی و مقایسه گر در امورات جاری جامعه می باشد. چنین کسی شخصیتی متعهد به اصول عالیه انسانی و جامعه خویش دارد و با فکری انتقادی نسبت به تمامی تکانش‌های جامعه موضع گیری مثبتی داشته و با اندیشه آموزش(بسط آگاهی) و رفتار خویش نسبت به مرتفع نمودن تمامی آن ناهنجاریها و تکانشهای منفی و اصول نامتعارف تلاش کرده و به مبارزه برمی خیزد.
صرفنظر از نواقص، کمبود و حتی نبود و شکاف های بزرگی که در خیلی از حوزه ها در جامعه کردی امروز کردستان وجود دارد و تاکنون راه چاره ایی برای آن اندیشیده نشده است؛ یکی از مصایب و بنظر راقم این سطور، بلایایی که بویژه در این اواخر در غرب کشور و ناحیه زاگرس اتفاق افتاده و می رود تا به معضلی بزرگ برای محیط زیست بطور عموم و حیات وحش بطور اخص تبدیل شود، آتش سوزی جنگلها و مراتع منطقه می باشد، که با اظهار هزاران تاسف و درد با بی تفاوتی خیل عظیمی از مردم مواجه شده است.
آتش سوزیهای وسیعی که وسعت آنها تمامی کوهستانهای ناحیه زاگرس مرکزی و شمالی را در بر گرفته و وسعت آنها تا کنون از مرز چندین صد هکتار گذشته است . این امر بگونه ای بوده است که باعث نابودی مراتع و جنگل های وسیعی از بلوط و درختان زبان گنجشک گرفته تا زالزالک و دیگر گونه های دختی و درختچه های نایاب و بومی شده است.
بر همگان واضح و مبرهن است که نقش محیط زیست از تولید اکسیژن، کاهش دی اکسید کربن و زایش زنجیره‌های مغذی مواد غذایی گرفته تا جلوگیری از بروز سیلابهای ویرانگر و ... بصورت گسترده و تا چه حد می باشد. جنگل های این ناحیه از زاگرس با تنوع چشمگیر و دارا بودن درختان کهنسال بلوط و زبان گنجشک علاوه بر حفظ طراوت و زیبایی و پوشش سبز منطقه؛ بسان شناسنامه ای فرهنگی بوده که میراث گذشتگان ساکن این کهن مسکن و بر و بوم بوده و بایستی در حفظ و پاسداشت آن نهایت کوشش و تلاش را مبذول داشته و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکرد. در این راستا وظیفه تمامی آحاد جامعه است که در حد توان و بضاعت خویش به چنین مهمی پرداخته و این کار بایستی از سنین کودکی و با آموزش نسلهای تازه توسط پدران و مادران و در کنار حس وطندوستی و بعنوان وظیفه ای ملی به انجام رسد. اما در این میان نباید از نقش روشنفکران که در اصل بایستی به منزله چراغ راهنمای جامعه باشند، غافل شد. روشنفکرانی که بایستی بخشی از دغدغه‌های آنها حفاظت از پاسداشت محیط زیستی در خور و لایق و مامن و پناهی ایمن و مناسب برای نسل هایی باشد که بقول خود همین روشنفکران، دغدغه آنهایند. جایی برای نفس کشیدن. پناهی برای زیستن و مکانی برای آرامش... اما متاسفانه یا جامعه کردی امروز فاقد روشنفکری به تمام معنی می‌باشد، یا جامعه روشنفکری اطراف ما دچار رکود و رخوتی بس عظیم گشته است که به صدای زجه های درختان بلوط ریشه در تاریخ و لطافت آلبالوهای وحشی و ناله و نفرین لاک پشت‌های درمانده وقعی نمی نهد و چنین فجایعی را در کانون و یا حتی در حاشیه توجه خویش قرار نمی دهد. روشنفکرنماهایی که حتی برخی اوقات به کار و تلاش سبز اندیشان چیا و همت بلندشان هم پوزخندی زده و با چند اصطلاح روشنفکری!!! باب محافل دوستانه و شبانه خویش؛ شانه از بار چنان مسولیت خطیری خالی کرده و خویشتن را سرگرم امورات انتزاعی و موضع گیریهای آنچنانی نسبت به مسایل و مشکلات فلان کشور که فرسنگها با جغرافیای زیست آنها فاصله داشته، می کنند.(لازم به ذکر است که حدیث اخیر به معنی شانه خالی کردن از موضع گیری نسبت به مسایل دیگران نیست اما در هر حال بایستی در نظر داشت: چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است). آنها روشنفکرنماهایی هستند که قد و وزن و غذای مورد علاقه فلان خواننده آهنگ های راک و شماره کفش فلان فوتبالیست بیگانه و صدها و گاه هزاران فاکتور و آیتم از این دست را بلدند و روزانه چندین و چند ساعت از عمر گرانبهای خود!!! را صرف اموراتی از این قبیل می کنند تا در محافلی که خویش صلاح می دانند از آن گنجینه گرانبها به خورد مخاطبان عوام یا هم قطارانشان دهند و از این راه شان و منزلتی اجتماعی کسب کنند؛ اما نسبت به صاعقه ای مهلک و عظیم و خرمنی آتش سوزان که بیصدا سرگرم سوزاندن و از بین بردن منابع طبیعی و حیات وحش زادگاهشان است، بی تفاوت می مانند.
راستی این همه موج سهمگین بی تفاوتی ویرانگر و مخرب که در بطن جامعه و لایه لایه اجتماع دور و برمان ریشه دوانده و از تجار و راننده و کشاورز و کارگر گرفته تا معلم و دکتر و مهندس را در گرداب خویش فرو برده است، از کجا سرچشمه گرفته است. راستی مگر از آتش سوزی محیط زیست پیرامون در کوتاه مدت و دراز مدت مهمتری وجود دارد که اینگونه نسل ما را نسبت به آن بی تفاوت کرده است. راستی مگر همین شهروندان جامعه مدنی نیستند که لحظات شادی، سرور و سرمستی خویش را در پناه همین طبیعت به سر می برند، پس چرا در موسم لهیب و تیشه بر ریشه اینچنین تنهایش می گذارند. راستی ما را چه بر سر آمده است که اینچنین بی تفاوت به نظاره ی خفقان جنگل و آتش بر هستی می نشینیم.
آستین همت بالا زنیم و بگذارید ما نیز جزو کسانی نباشیم که فصل ترنم باران و نسیم خوش بهاری جهت خوشگذرانی و فراغت از کلافگی های روزانه، در هفته چندین بار کوله بار مصرفی خویش را بر سینه همان طبیعت و زیر سایه سار خنک همان جنگل هایی پهن کنیم که در فصل گرما و تابستان شاهد آتشی جانسوز وخانمان برانداز بر کالبدش بودیم و دریغ و درد از هر یاری و کمکی. دریغ از دست یاری و مساعدت بسوی آنهاییکه از جان و مال خویش مایه گذاشتند و در میان شرار غضب قهر و کین، شعله های آتش را خاموش می کردند و آرامش امروزی را نثار ماها می کردند.
اگر اینگونه نباشد؛ بدا به حال چنین مردمی که کسانی در کسوت روشنفکر و در نبود روشنفکران واقعی قبای دروغین خویش را به رخ مردم کشیده و فخر ژستهای روشنفکران را به اطرافیانشان می فروشند. بدا به حال ما که روشنفکرانمان در کنج عزلت خویش مشغول نشخوار فکر نویسندگانی هستند که در بطن جامعه خود و با گوشت و پوستشان با مردم بودند و با درد دل و دغدغه های مردم خویش عجین و در همه حال با آنها بودند.
بدا به حال جامعه ای که روشنفکرش سیاسی شده و پیرو فلان ایدیولوژی خاص و گرفتار چهار چوب تنگ فلان ایسم و مرامی. نتیجه و عواقب چنین امری این است که چنین افرادی دیگر مستقل و آزاد و وارسته نبوده و تنها و تنها نسبت به تکانش و مواضعی موضع گیری کرده یا انتقادی می کنند که در چهار چوب تنگ فکری افکارشان و آنهم در راستای از پیش تعریف شده برایشان باشد.
آتش سوزی جنگل ها و مراتع محیط زیست اطرافمان، آتش به خرمن فرهنگ، تاریخ زنده و زایای گذشتگان، امروز و فردا و غارت هدیه امروزی ها به آیندگان این مرز و بوم می باشد. در مقیاسی کوچک آتش به خانه و کاشانه هر زاگرس نشینی و در کل به هستی یکایک افراد این کره خاکی در مقیاسی وسیع می باشد و مقابله با آن وظیفه ای انسانی و تبلور اندیشه بلند هر مرد و زنی است که ساکن این جغرافیا بوده و خویشتن خویش را بخشی جدایی ناپذیر از حیات زیست پیرامون خویش می داند.

ئاگره‌کانی 17ی سه‌رماوه‌ز

843: دارستانێک نزیک ئاوایی دووه‌یسه‌
844: دارستانێک نزیک شارۆچکه‌ی چناره‌
845: دارستانێک نزیک ئاوایی باشماخ
846: دارستانێک نزیک ئاوایی  بایه‌وه‌
847: دارستانێک نزیک ئاوایی خانمه‌شێخان
848: دارستانێک نزیک ئاوایی  وله‌ژێر
849: دارستانێک نزیک ئاوایی بالک

ئاگره‌کانی 16ی سه‌رماوه‌ز

835: دارستانێک نزیک ئاوایی گێڵی که‌ران
836: دارستانێک نزیک ئاوایی که‌ڵه‌وێنجه‌
837: دارستانێک نزیک ئاوایی ده‌ره‌ناخێ
838: دارستانێک نزیک ئاوایی  به‌رده‌ڕه‌شه‌
839: دارستانێک نزیک ئاوایی بایه‌وه‌
840: دارستانێک نزیک ئاوایی باشماخ
841: دارستانێک نزیک ئاوایی دۆڵه‌بێ
842: دارستانێک نزیک ئاوایی تازاوا

ئاگره‌کانی 15ی سه‌رماوه‌ز

830: دارستانێک نزیک ئاوایی چاڵی سوور
831: دارستانێک نزیک ئاوایی ده‌ره‌تفێ
832: دارستانێک نزیک ناوچه‌ی قه‌ڵاخانی
833: دارستانێک نزیک شاری سه‌وڵاوا
834: دارستانێک نزیک ئاوایی وشکه‌ڵان

ئاگره‌کانی 14ی سه‌رماوه‌ز

814: دارستانێک نزیک ئاوایی چاڵی سوور
815: دارستانێک نزیک ئاوایی سه‌ردۆش
816: دارستانێک نزیک ئاوایی پیران
817: دارستانێک نزیک ئاوایی سه‌ردۆش
818 تا 827: دارستانه‌کانی ده‌وروبه‌ری ئاوایی وشکه‌ڵان
828: دارستانێک نزیک ئاوایی نیاوا
829: دارستانێک نزیک ئاوایی سێف

ئاگره‌کانی 13ی سه‌رماوه‌ز

801: دارستانێک نزیک ئاوایی شه‌رکه‌
802: دارستانێک نزیک ئاوایی سێف
803: دارستانێک نزیک ئاوایی قامیشله‌
804: دارستانێک نزیک ئاوایی چاڵی سوور
805: دارستانێک نزیک ئاوایی دوه‌یسه‌
806: دارستانێک نزیک ئاوایی دۆڵه‌ناو
807: دارستانێک نزیک ئاوایی دوه‌یسه‌
808: دارستانێک نزیک سه‌یرانگه‌ی کانی خه‌یاران
809: دارستانێک نزیک ئاوایی بایه‌وه‌
810: دارستانێک نزیک ناوچه‌ی شیوه‌ گوێزان لای ئاوایی مڕانه‌
811: دارستانێک نزیک ئاوایی سه‌ردۆش
812: دارستانێک نزیک ئاوایی کارێز
813: دارستانه‌کانی ده‌وروبه‌ری شاخی قه‌له‌به‌رد           

اطلاعیه‌ فوری

اینک نزدیک به‌ 7 ماه است که‌ جنگل های مریوان و سروآباد آماج یکی از بی شرمانه‌ ترین یورش های زمانه‌ است. بارها اعلام داشته‌ایم که‌ اتش جان و ثروت ملی را در کام خود گرفته‌ است و اینک نیز کبریت آتش افروزان روشن است. این جنگ ناجوانمردانه‌ نیاز به‌ همت والای انسانهای مسئول و وجدانهای آگاه بشری دارد، تا این عوامل سازمان یافته‌، معلوم و به‌ مجازات سوزاندن هزاران هکتار جنگل و مرتع و ملیونها جاندار بی پناه و سوخته‌ برسند.

ما نیز به‌ مانند انجمن سبز چیا همراه آخرین درخت جان خواهیم داد، اما گویا آتش افروزان عزم خود را جزم کرده‌اند که‌ پیوسته‌ به هر‌ شیوه‌ای و به‌ هر‌ وسیله‌ای، تا ریشه‌ کن کردن آخرین درخت به‌ کار خود ادامه‌ دهند.
بدین وسیله‌ به‌ افکار عمومی اعلام می داریم که‌ اگر در مقابل این وضعیت اسفبار ساکت و بی مسئولیت بنشینیم، کهن دیار بشری (زاگرس) در قهر بی شرمان به‌ تلی از خاکستر تبدیل خواهد شد.
انجمن سبز چیا
سیزدهم آذر 1389

بیانیه تعدادی از انجمن ها وموسسات فرهنگی اجتماعی شهر سنندج

«در مورد آتش سوزی های اخیر وحمایت از فعالیت های انجمن سبزچیا مریوان »
در حالی که حدود 60 سال از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر می گذرد همچنان قواعد حقوق بشر بدون ضمانت اجرایی موثر هرروزه مورد تضییع و انکار قرار می گیرد هرزمانی که از نقض حقوق بشر بحث به میان می آید بیشترین تاکید و توجه به حقوق سیاسی و مدنی و امثالهم می باشد که شاید به خاطر نقض مکرر این حقوق از سوی مراجع مختلف باشد این در حالی است که امروزه نسل سومی از حقوق بشر مطرح است که پیامد روند در حال تکامل بودن نظام حقوق بشر است بخشی از مباحث این نسل مربوط است به محیط زیست ، یعنی محیطی که انسان در آن زندگی می کند وبا از مین رفتن آن حیات انسان نیز از بین خواهد رفت . ترس از چنین امری سالهاست که نظام بین الملل را واداشته است که در راستای حفاظت از محیط زیست اقدام به انعقاد معاهدات – اجلاسیه ها- پیمانها و صدور اعلامیه های مختلف بنماید از پیمان کیوتو 1998 مواد 174 تا 176 معاهده تاسیس جامعه اروپا 1986 ماده 37 منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپا 2000 تا کنفرانس بالی اندونزی همگی حکایت از تلاش کشورها در جهت حفظ محیط زیست دارد البته نباید چندان به این امر خوشبین بود زیرا اجرای قواعد حقوق بشر از سوی دولت ها همیشه تحت تاثیر منافع سیاسی اقتصادی و بسیار مسایل دیگر قرار داشته است لذا می طلبد که انسان ها خود فارغ از دولت ها باید برای حفظ محیط زیست شان دست به اقدامات مدنی و اجرایی بزنند. اما فاجعه زیست محیطی نوظهوری که چند سالی است گریبانگیر طبیعت کوردستان شده است .
آتش سوزی جنگل ها و مراتع مناطق مختلف کوردستان چون ایلام- کرمانشاه – پاوه اورامان،کامیاران – کوهستانهای شاهو و کوسالان – بانه – سردشت – پیرانشهر و شدید تراز همه بیش از 780 مورد آتش سوزی در شهرستان های مریوان و سروآباد بوده است که هنوز بزای این آتش سوزی ها عوامل ودلایل مشخص وروشنی یافت نشده است . از یک سوبحث از طبیعی بودن این آتش سوزی ها از سوی مقامات اداری و از سوی دیگر بحث عمدی بودن این آتش سوزی در میان افکار عمومی...
فارغ از این مسایل در جریان این آتش سوزی ها صدها هکتار مرتع وهزاران اصله درخت و صدها راس حیوان وحشی قربانی آتش برافروخته دستهای جنایتکاری شد که حتی زیبایی و غنای طبیعی طبیعت این دیار آزارشان می دهد.
آنچه در این میان مرهمی برزخم لاعلاج روان مردم کورد وبه ویژه دوستداران محیط زیست کوردستان بود تلاشها و فعالیت هایی است که از سوی جوانان دلسوز مریوان و سروآباد در انجمن سبزچیامریوان و کمیته های متعدداطفا حریقی که در مناطق و روستاهای مختلف مریوان و سروآباد تشکیل وسازماندهی شده است صورت می گیرد که با روحی بس بزرگ و ایمانی راسخ به حقانیت فعالیت هایشان با ابتدایی ترین وسایل و امکانات به مصاف شعله های آتش می روند و با اطلاع رسانی به موقع همگان را از ابعاد این فاجعه آگاه می کنند.
ما انجمن ها و موسسات فرهنگی اجتماعی وزیست محیطی شهر سنندج ضمن ابراز همدردی و تاسفات شدید خود از وقوع این فجایع دردناک و محکوم نمودن عاملان این آتش سوزی ها مراتب قدردانی و سپاسگذاری خود را از فعالیت های دوستانمان در انجمن سبز چیا مریوان اعلام کرده و آرزومندیم که باردیگر کوردستان شاهد فجایعی از این قبیل نباشد و هزینه های مادی و معنوی که دوستانمان صرف اطفا حریق و کنترل آتش سوزی ها کرده اند از این پس در پیگیری دیگر برنامه هایشان و فعالیت های فرهنگی واجتماعی در راستای حفاظت وصیانت از کهن درخت همیشه سبزهواداران ساله هویتمان صرف شود. 13/8/89
-انجمن فرهنگی اجتماعی ژیانه وه
-موسسه فرهنگی اجتماعی هه وراز
- جمعیت کردستان سبز
- انجمن تقدیر از خلاقیت وه ژین
- موسسه پیشگامان ماف
-موسسه فرهنگی اجتماعی شاهو
-موسسه رسانه ای ولات

ئاگره‌کانی 12ی سه‌رماوه‌ز

786: دارستانێک نزیک ئاوایی نیاوا
787: دارستانێک نزیک ئاوایی ڕه‌زاو
788: دارستانێک نزیک ئاوایی  خانه‌گا
789: دارستانێک نزیک ئاوایی ئاڵمانه‌
790: دارستانێک نزیک ئاوایی  بالک
791: دارستانێک نزیک ئاوایی  مووسک
792: دارستانێک پشت گه‌ڕه‌کی کووره‌ی مووسه‌وی
793: دارستانێک پشت گه‌ڕه‌کی چوارباخ
794: دارستانێک نزیک ئاوایی  پێله‌
795: دارستانێک نزیک ئاوایی  گاگل
796: دارستانێک نزیک ئاوایی  وشکه‌ڵان
797: دارستانێک نزیک ئاوایی زوێران
798: دارستانه‌کانی ده‌وروبه‌ری ناوچه‌ی ناوتاقی گاڕان
799: دارستانێک نزیک ئاوایی ده‌ری
800: دارستانێک نزیک ئاوایی به‌رقه‌ڵا

ئاگره‌کانی 9و 10و 11ی سه‌رماوه‌ز

761: دارستانێک نزیک ئاوایی گاگل
762: دارستانێک نزیک ئاوایی بایه‌وه‌
763: دارستانێک نزیک ئاوایی پێله‌
764: دارستانێک نزیک ئاوایی گاگل
765: دارستانێک نزیک ئاوایی گوماره‌له‌نگ
766: دارستانێک نزیک ئاوایی گاگل
767: دارستانێک نزیک ئاوایی زه‌که‌ریان
768: دارستانێک نزیک ئاوایی که‌ڕاوا
769: دارستانێک نزیک ئاوایی ڕه‌شه‌دێ
770: دارستانێک نزیک ئاوایی سه‌روماڵ
771: دارستانه‌کانی ده‌وروبه‌ری کارخانه‌ی ئاردی سه‌وڵاوا
772: دارستانێک نزیک ئاوایی مێرگه‌درێژ
773: دارستانێک نزیک ئاوایی سه‌ربان
774: دارستانێک نزیک ئاوایی نگڵ
775: دارستانه‌کانی ناوچه‌ی شیوه‌گوێزان له‌ ئاوایی مڕانه‌
776: دارستانێک نزیک ئاوایی پێله‌
777: دارستانێک نزیک ئاوایی گێلی که‌ران
778: دارستانێک نزیک ئاوایی گوێزه‌ کوێره‌
779: دارستانێک نزیک ئاوایی نێ
780: دارستانێک نزیک شارۆچکه‌ی کانی دینار
781: دارستانێک نزیک ئاوایی بالک
782: دارستانێک نزیک ئاوایی نژمار
783: دارستانێک ته‌نیشت شاری سه‌وڵاوا
784: دارستانێک نزیک ئاوایی نیاوا
785: دارستانێک نزیک ئاوایی سێف